Milešov

Góra Milešovka o wysokości 837 m n.p.m. przyciąga masywnym asymetrycznym stożkiem zbudowanym z nefelinowo-sodalitowych trachitów, który został tektonicznie wypiętrzony i zbudowany ze skał kredowych, nie bez powodu nazywana jest "Królową Czeskich Wyżyn Środkowych". Na stromych zboczach o nachyleniu 20-40° znajdują się izolowane skały, zawaliska mrozowe i zbocza z płytowym oderwaniem skał. Góra jest w większości pokryta mieszanym lasem liściastym, wierzchołkowe lasy świerkowe są martwe z powodu skutków imisji. Na szczycie góry znajduje się obserwatorium meteorologiczne Instytutu Fizyki Atmosfery CAS oraz schronisko turystyczne. Na północne zbocze prowadzi towarowa kolej linowa, która pomogła w budowie obserwatorium. Charakterystyka klimatyczna szczytu: średnia roczna temperatura 5,1 °C, absolutne maksimum 34,7 °C, absolutne minimum -28,3 °C, średnie roczne opady (1905-1975) 564 mm, średnia liczba dni śnieżnych 111. W 1820 roku na szczycie Milešovki powstała prosta gospoda, a pięć lat później pierwsze schronisko. Szczyt Milešovki służył jako ważny punkt trygonometryczny. Obserwatorium Milešovka jest włączone do międzynarodowej sieci synoptycznych i lotniczych stacji meteorologicznych, a Światowa Organizacja Meteorologiczna włączyła je również do światowej sieci referencyjnych stacji klimatycznych. W 1881 r. w Lovosicach założono Stowarzyszenie Ochrony i Udostępniania Piękna Czeskiego Średniogórza, co zaowocowało budową projektu inż. Zenkera (ścieżka do Milešovki: 1,5 - 2 m szerokości, miała maksymalne nachylenie 1 : 6 i umożliwiała łatwe wejście). Ścieżkę nazwano "Ścieżką cesarza Franciszka Józefa I". na cześć 40. rocznicy jego panowania. Milešovkę odwiedził Alexander von Humboldt, który określił jej widok jako trzeci najpiękniejszy na świecie. Na wschodnim skraju płaskowyżu szczytu znajduje się dwupiętrowa restauracja należąca do Armii Czeskiej i Stowarzyszenia Milešovka, które koncentruje się na realizacji projektu rewitalizacji i rehabilitacji szczytu Milešovka.

W 1951 roku na obszarze Milešovki ogłoszono Narodowy Rezerwat Przyrody Milešovka. Praktycznie cały obszar rezerwatu jest pokryty lasem, więc powodem ochrony są zbiorowiska leśne na zboczach wzgórza oraz zbiorowiska roślinne skał i piargów. Jedną z ciekawostek jest 30-metrowa ściana skał Výřích, która przechodzi w rozległy obszar rumowisk skalnych. W jaśniejszych obszarach można znaleźć niektóre z gatunków szczególnie chronionych, np. Na skalistych piargach poniżej szczytu występują również niektóre gatunki chronione, takie jak irga bezlistna lub lilia złotogłów, paproć skalna, irga bezlistna i niedźwiedziówka, traszka plamista, rycyk, orzeł przedni, dzięcioł czarny i orzeł przedni, sieweczka rzeczna i popielica wśród ptaków i inne.

Milešovský zámek, stojący na wysokim skalistym cyplu, jest wyjątkową dominantą kotliny między Milešovką, Milešovskim Klocem, Lhotą i Ostrym. Jego zamknięty kompleks budynków składa się z dwóch strukturalnie odrębnych części: skrzydła w kształcie litery L, powstałego w pierwszym etapie rekonstrukcji dawnego zamku, oraz przylegającego do niego wczesnobarokowego czteroskrzydłowego zamku, zaprojektowanego na planie zamkniętym. W 1661 roku dziedzicem Milešova został Kašpar Kaplíř z Sulevic. Jako pierwszy szlachcic północnych Czech wybudował okazałą rezydencję, w której umieścił swoje zbiory sztuki. Zamek Milešov jest ostatnim ogniwem pierwszego okresu twórczości włoskiego budowniczego Antonio Porty. Przez ostatnie kilkadziesiąt lat budynek zamku był wykorzystywany jako szpital dla długotrwale chorych. Przylega on do parku, który jest podzielony przez lokalną drogę na ogród francuski i bardziej odległy angielski park krajobrazowy z rzadkimi drzewami.

Kategorie

Miasta i gminy